บทที่ 72

“อ๊ะ!”

ไป๋เสวี่ยหนิงยกมือกุมใบหน้า มองไป๋จื้อเฉิงอย่างไม่อยากจะเชื่อ เสิ่นถิงที่อยู่ข้างๆ ผลักเขากระเด็น ดึงไป๋เสวี่ยหนิงไปหลบอยู่ด้านหลังตน แล้วจ้องไป๋จื้อเฉิงเขม็ง

“คุณทำอะไรน่ะ?! คุณรู้ไหมว่าหลายวันนี้เสวี่ยหนิงกลัวแค่ไหนตอนอยู่ที่สถานีตำรวจ?! คุณไม่เพียงแต่ไม่สนใจเธอ แต่ยังตีเธออีก! ไป๋จื้อเฉ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ